produkty

Testowanie impulsowe przełącza obciążenie do stanu przeciwnego, a następnie z powrotem. Powinno to nastąpić na tyle szybko, aby nie miało to wpływu na mechanikę ani wyjścia stykowe urządzenia obciążającego. Specyficzne działanie testu impulsowego zależy od tego, czy włączona jest detekcja braku obciążenia. A. Jeśli włączona jest detekcja braku obciążenia, blok sprawdza obecność lub brak prądu obciążenia, używając normalnego progu braku obciążenia. To weryfikuje ciągłość obciążenia. B. Jeśli detekcja braku obciążenia NIE jest włączona, testowanie impulsowe sprawdza tylko, czy wyjście bloku przełącza napięcie. Testowanie impulsowe rozpoczyna się od wąskich impulsów. Jeśli odpowiedni warunek opisany powyżej zostanie znaleziony za pierwszym razem, test jest zakończony. Jeśli warunek nie zostanie znaleziony, test jest powtarzany z kolejnymi dłuższymi impulsami (co 2,5 ms) aż do pomyślnego zakończenia. Maksymalny czas testu impulsowego wynosi 16 ms. Jeśli ten czas zostanie osiągnięty, a wynik nadal nie jest pomyślny, generowany jest komunikat o błędzie. Normalna szerokość impulsu widziana przez obciążenie jest zazwyczaj krótsza niż maksymalne 16 ms. A. Przy włączonej detekcji braku obciążenia wymagane impulsy mogą być dłuższe ze względu na czas narastania prądu obciążenia i indukcyjność obciążenia. Urządzenia mocy, takie jak styczniki i siłowniki, zazwyczaj napotykają impulsy o maksymalnej szerokości. Takie urządzenia pobierają umiarkowane prądy i nie są podatne na pulsowanie. Przekaźniki sygnałowe małej mocy mogą mieć niski pobór prądu, cewki o dużej indukcyjności i szybką pracę. Takie urządzenia mogą wymagać dokładnej kontroli. B. Przy NIEWŁĄCZONEJ detekcji braku obciążenia, udany test impulsowy zwykle następuje w ciągu 4 ms do 6 ms. Czas może być nieco dłuższy, jeśli występują obciążenia pojemnościowe. Odpowiednie obciążenia do testu impulsowego Obciążenie rezystancyjne i/lub indukcyjne nadaje się do testu impulsowego, jeśli spełniony jest którykolwiek z poniższych warunków: A. Jeśli detekcja braku obciążenia jest włączona: 1. Minimalny prąd zadziałania obciążenia jest mniejszy niż próg braku obciążenia bloku. Maksymalny próg bloku wynosi 50 mA, ale typowe wartości wynoszą od 20 mA do 35 mA. Do testowania działania włącz-wyłącz-włącz odpowiednie są typowe urządzenia o prądzie znamionowym 75 mA i większym. Podczas testowania działania włącz-włącz-wyłącz, niektóre urządzenia mogą wymagać dodania diody flyback bezpośrednio do cewki obciążenia w celu wydłużenia czasu wyłączania. 2. Minimalne opóźnienie zadziałania jest większe niż 16 ms, a opóźnienie zadziałania jest większe niż 5 ms. Urządzenia o powolnym lub opóźnionym działaniu mogą być nieodpowiednie, ponieważ będą pracować w impulsach o maksymalnej szerokości. 3. Czas narastania prądu w obciążeniu, przy normalnym napięciu, pozwala prądowi szczytowemu osiągnąć próg w czasie krótszym niż opóźnienie urządzenia, a także krótszym niż maksymalna szerokość impulsu 16 ms. Prąd obciążenia musi osiągnąć 50 mA przed przełączeniem styków. W razie potrzeby prąd obciążenia można zwiększyć, dodając obciążenie rezystorowe do cewki i końca okablowania urządzenia. Umożliwi to testowanie ciągłości okablowania, ale może nie wykryć przerwy w cewce. B. Jeśli detekcja braku obciążenia NIE jest włączona, minimalne opóźnienie zadziałania lub wyłączania jest większe niż 5 ms.