produkty

Płytka rozszerzonych wejść/wyjść analogowych GE RST DS200TCQBG1BCA jest wyposażona w programowalny układ logiczny i moduły EPROM. Posiada również 1 diodę LED OK widoczną z boku, 1 złącze 50-pinowe i 15 zworek.

Po otrzymaniu zamiennej płyty GE RST Extended Analog I/O DS200TCQBG1B jest ona dostarczana bez kasowalnych, programowalnych modułów pamięci tylko do odczytu (EPROM). Moduły EPROM przechowują oprogramowanie układowe i programowanie, których układ logiczny używa do przetwarzania informacji. Moduły EPROM można jednak łatwo wyjąć ze starej płytki i zainstalować na nowej. Użyj płaskiego śrubokręta, aby podważyć moduł z gniazda. Zachowaj ostrożność, aby nie uderzyć ani nie zarysować innych elementów na płytce podczas wyjmowania modułów. Przechowuj moduły w bezpiecznym miejscu do momentu, gdy będą potrzebne. Noś opaskę na nadgarstek podczas pracy na płytce lub dotykania modułów. Moduły są wrażliwe na ładunki elektrostatyczne, a zapisane na nich informacje mogą ulec uszkodzeniu. Po wyjęciu modułów umieść je w torbie antystatycznej. Dla dodatkowej ochrony, dotknij torby zewnętrzną częścią napędu przed wyjęciem modułów. Pozwoli to na odnalezienie uziemionej metalowej powierzchni napędu i wydostanie się z Ciebie oraz modułów.

Płyta DS200TCQBG1B GE RST Extended Analog I/O jest wyposażona w programowalny układ logiczny i moduły EPROM, a także 1 diodę LED OK widoczną z boku, 1 50-pinowe złącze i 15 zworek. Dioda LED umożliwia operatorowi szybkie sprawdzenie stanu płyty. Świecąca dioda oznacza, że płyta jest zasilana i działa. Operator może obserwować działanie płyty z obudowy napędu, a także działanie innych płyt w obudowie. Jest to duża płyta, pokryta dwoma przekaźnikami umieszczonymi obok siebie po prawej stronie, w pobliżu dwóch radiatorów. Ponad tuzin przełączników zworek służy do dostosowywania ustawień płyty, a także wiele złączy, w tym trzy pionowe złącza kablowe i złącze nagłówkowe. Płyta jest również wyposażona w wiele punktów testowych, które są przydatne do testowania określonych obwodów na płycie. Każdy punkt testowy ma identyfikator poprzedzony prefiksem TP i sufiksem z numerem. Na przykład, identyfikator jednego punktu testowego to TP1, a innego TP12. Aby użyć punktu testowego, operator musi posiadać urządzenie testujące przeznaczone do wykonania konkretnego testu płytki drukowanej i urządzenie to musi być w pełni skalibrowane. Ponadto ustawienia z przodu urządzenia testującego muszą być odpowiednie do przeprowadzanego testu.