produkty

Migracja Wykorzystanie Zespołów Zakończeniowych Gdy FBM217 jest używany do zastąpienia modułów FBM serii 100, powiązany z nim zespół zakończeniowy jest określany na podstawie tego, który moduł FBM serii 100 jest wymieniany. Zazwyczaj zastępowany moduł FBM serii 100 był głównym modułem FBM i mógł być używany w połączeniu z modułem FBM rozszerzeń. Pojedynczy moduł FBM217 zapewnia komunikację I/O zarówno dla równoważnych modułów TA serii 100, jak i modułów rozszerzeń. Aby zapewnić wystarczającą liczbę zacisków do okablowania wejściowego obiektu, z modułem FBM217 stosuje się dwa zespoły zakończeniowe - jeden do okablowania wejściowego obiektu dla wymienionego głównego modułu FBM i jeden do okablowania wejściowego obiektu dla wymienionego modułu FBM rozszerzeń. Zespół zakończeń „rozszerzeń” jest połączony szeregowo z zespołem zakończeń „głównych” za pomocą kabli rozszerzeń wymienionych w Tabeli 3 na stronie 16. Tabela „SPECYFIKACJE FUNKCJONALNE — ZESTAWY ZAKOŃCZEŃ” na stronie 9 wymienia zespoły zakończeń potrzebne do wymiany zarówno głównych modułów FBM serii 100, jak i modułów rozszerzeń FBM. Alternatywnie, FBM217 może akceptować okablowanie polowe przez adapter zespołu zakończeń (TAA) zamiast zespołów zakończeń podczas wymiany modułów FBM serii 100. Jest to omówione w Modułach adapterów zespołów zakończeń do modernizacji serii 100 (PSS 21H-2W4 B4). Wejścia dyskretne Dostępne są różne zespoły zakończeń, które obsługują interfejsowanie sygnałów polowych do obwodów wejściowych FBM niskiego poziomu. Aktywne zespoły zakończeń obsługują kondycjonowanie sygnału wejściowego dla FBM, a także izolację kanału. Należy pamiętać, że w przypadku konfiguracji wykorzystujących główne i rozszerzające TA, obwody kondycjonowania sygnałów I/O są zaprojektowane tak, aby emulować podsystem I/O FBM serii 100. Zapewnia to funkcjonalną równoważność I/O podczas modernizacji sprzętu z serii 100 do serii 200. Obwody kondycjonowania sygnałów znajdują się na płytkach rozszerzeń, które są montowane pod pokrywami komponentów zespołów końcowych. Aby kondycjonować sygnały, te zespoły końcowe zapewniają izolację optyczną, ograniczanie prądu, tłumienie napięcia i opcjonalne bloki zaciskowe do podłączania zewnętrznie dostarczanego napięcia wzbudzenia. Wejścia dyskretne niskiego napięcia Wejścia niskiego napięcia (poniżej 60 V DC) wykorzystują pasywne zespoły końcowe. Wejścia są typu monitora napięcia lub wykrywania styku. Wejścia monitora napięcia wymagają zewnętrznego źródła napięcia polowego. Wejścia wykrywania styku wykorzystują pomocnicze zasilanie FBM +24 V DC do zwilżania styków polowych. Do prawidłowego działania kanałów wejściowych może być wymagane obciążenie. Wejścia dyskretne wysokiego napięcia. Obwody wejściowe wysokiego napięcia obsługują napięcie stałe 125 V, przemienne 120 V lub przemienne 240 V. Wejścia monitora napięcia wymagają źródła napięcia polowego. Niektóre wersje zespołu zacisków posiadają parę zacisków zewnętrznego napięcia wzbudzenia, które rozprowadzają napięcie zwilżania dostarczone przez klienta do wszystkich kanałów wejściowych zespołu. Zaciski te umożliwiają szeregowe łączenie zasilania polowego między zespołami zacisków.